In de reeks over de belangrijkste herstructureringsmogelijkheden voor Nederlandse vennootschappen bij (dreigende) financiële problemen staat Heleen Wessel-Krijger dit keer stil bij het ‘jongste’ wettelijke herstructureringsinstrument: de WHOA. De vorige keer (deel 1 van de reeks) besprak zij de buitengerechtelijke route met individuele afspraken en het vrijwillig crediteurenakkoord. In deze blog zoomt Heleen in op de formele WHOA-procedure en de belangrijkste aandachtspunten voor bestuurders, financiers en andere stakeholders.
Datum: 13 november 2025
Gewijzigd 13 november 2025
Geschreven door: Heleen Wessel-Krijger
Leestijd: +/- 5 minuten
De Wet homologatie onderhands akkoord (WHOA) is een pre-insolventie-instrument dat is ontworpen met een focus op bedrijfsredding. Kern is dat een onderneming in financiële moeilijkheden een onderhands akkoord kan aanbieden aan schuldeisers (en, indien nodig, aan aandeelhouders, leveranciers en andere betrokken partijen). Daarbij kunnen bestaande contracten worden geherstructureerd of beëindigd, met uitzondering van arbeidscontracten en pensioenuitkeringen. Het WHOA-akkoord is – na bekrachtiging door de rechtbank – bindend voor alle betrokkenen, inclusief tegenstemmers. De WHOA wordt vaak vergeleken met de Britse Scheme of Arrangement en de Amerikaanse Chapter 11.
De onderneming legt een herstructureringsplan voor aan schuldeisers en eventueel aandeelhouders. Als het plan door de vereiste meerderheid per klasse wordt goedgekeurd en door de rechtbank wordt bekrachtigd, is het bindend voor alle partijen. Tegen de bekrachtiging kan geen beroep worden ingesteld, behalve in geval van fraude of ernstige onregelmatigheden. De procedure kan besloten of openbaar zijn geregistreerd bij de rechtbank in het desbetreffende insolventieregister.
Om rust te creëren, kan de onderneming een tijdelijke afkoelingsperiode aanvragen. Die tijdelijke opschorting van de vorderingen van crediteuren (voor alle of bepaalde crediteuren) kan worden bepaald voor een periode van vier maanden (met een mogelijke verlenging tot acht maanden), waarin de crediteuren geen vorderingen kunnen afdwingen of verhaal kunnen halen op de activa. Tijdens deze periode kunnen beslagen worden opgeheven en worden executiemaatregelen, verzoeken tot faillissement of surseance van betaling opgeschort.
Een recente beschikking van de Rechtbank Gelderland (ECLI:NL:RBGEL:2025:8548) illustreert dit: in een besloten WHOA-traject werd, na deponering van de startverklaring en met de toezegging binnen twee maanden een akkoord te presenteren, een afkoelingsperiode van twee maanden afgekondigd om in rust door te kunnen werken richting een akkoord.
Financiering tijdens de WHOA kan cruciaal zijn. Tijdelijke of nieuwe financiering kan tijdens het WHOA-proces onder bepaalde voorwaarden worden verstrekt. De schuldenaar kan de rechtbank ook om toestemming vragen voor specifieke rechtshandelingen, zoals het verkrijgen van noodfinanciering of het verstrekken van zekerheid.
Voor financiers en zekerhedengerechtigden (zoals banken) betekent dit dat het proces duidelijke spelregels biedt voor het toelaten van nieuwe geldstromen, maar dat zorgvuldige rangorde- en zekerhedenanalyse cruciaal is om belangenconflicten te voorkomen.
WHOA is in principe een procedure waarbij de schuldenaar de controle behoudt. Het management blijft bevoegd om de activiteiten voort te zetten en activa te vervreemden. Onder bepaalde omstandigheden kan een schuldeiser echter verzoeken om de aanstelling van een herstructureringsdeskundige of waarnemer, in welk geval de onderneming in meer of mindere mate de controle verliest.
De WHOA rust op twee kernbeginselen:
De vennootschap dient aan te tonen dat alle crediteuren bij een succesvolle WHOA meer zullen ontvangen dan in een faillissementssituatie.
Een WHOA-traject kent enkele vaste stappen:
De WHOA is krachtig, maar kan niet alles. Zo kunnen de rechten van werknemers niet worden beperkt of aangetast onder de WHOA. Daarnaast vraagt het proces om tijd en middelen. Het is een complex proces (van enkele weken tot vele maanden) met aanzienlijke kosten voor de voorbereiding en juridische ondersteuning. Er bestaat op een risico van mislukking van een WHOA akkoord als er onvoldoende steun wordt verkregen.
Waar deel 1 van deze blogreeks de informele opties belichtte (individuele afspraken met banken, leveranciers en aandeelhouders, en het vrijwillige crediteurenakkoord), biedt de WHOA een wettelijk kader dat dwarsliggers kan binden en zo een duurzame oplossing kan afdwingen als er voldoende steun is binnen ten minste één relevante klasse. Het is daarmee een logisch vervolg in de escalatieladder: eerst praten en maatwerk, daarna – indien nodig – formaliseren en juridisch verankeren.
De WHOA is een krachtig instrument voor ondernemingen die tijdig sturen op continuïteit en waarde behoud. Met de afkoelingsperiode, de mogelijkheid tot noodfinanciering en een gestructureerde klassenbenadering combineert de WHOA flexibiliteit met rechtszekerheid. Succes vergt echter: realistische scenario’s, goede data en waarderingen, strakke procesvoering en consequente stakeholdercommunicatie. Bijtijds advies inwinnen is cruciaal om de juiste route te kiezen en het plan effectief door de besluitvorming en homologatie te leiden.
Houd onze website en LinkedIn-pagina in de gaten voor het vervolg van deze blogreeks!
Heeft u vragen over de WHOA of wilt u sparren over uw (herstructurerings)situatie? Neem gerust contact op met Heleen Wessel-Krijger of onze andere specialisten.